De afgelopen maanden

Ahoj!

Daar ben ik weer, na een paar maanden radiostilte op schrijfgebied. Ik heb iedere week zo veel dingen te doen dat het bijhouden van een reisverslag er af en toe bij inschiet. Maar, beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Inmiddels kan ik steeds beter de weg vinden in Praag en heb ik een heleboel te vertellen. Want in de laatste vier maanden heb ik uiteraard niet stil gezeten! Nu ik dit schrijf besef ik me pas hoe snel de tijd voorbij vliegt. Het voelt alsof ik mijn eerste reisverslag pas een maand geleden schreef, maar dat is dus al drie maanden geleden… Time flies when you’re having fun. En plezier dat heb ik hier genoeg (soms zelfs iets te veel, haha) :).

In april heb ik mijn eerste bezoekjes gehad, Carlijn (klasgenootje) en Davey en Shauna zijn eind april langs geweest. Ik vond het super leuk om ze hier te hebben en ze “mijn Praag” te kunnen laten zien. Buiten dat was het ook wel heel fijn om een stukje thuisgevoel te hebben. Ik mis Nederland niet echt, maar met je vrienden kunnen praten over school/werk/etc. is na 2 maanden best fijn omdat je elkaar normaal gesproken niet op vaste basis spreekt.

Ook heb ik in april mijn eerste tripje buiten Praag gemaakt, naar Krakau, samen met Elke. Krakau is een hele mooie stad, veel geschiedenis, redelijk wat bezienswaardigheden, maar je merkt het verschil met Praag heel goed. Het stadscentrum is heel erg klein, en buiten het centrum is er eigenlijk niet veel te beleven. Wel viel het me op dat de straten extreem schoon zijn (zo ongeveer iedere 5 meter kan je wel een prullenbak vinden) en de locals zijn een stuk minder chagrijnig dan de Pragenaren, wat echt een hele verademing was moet ik zeggen. Eigenlijk waren we van plan om Auschwitz te bezoeken, maar vanwege Pasen was het kamp dicht op zondag en op zaterdag waren alle tours die we zagen al volgeboekt. Heel erg jammer dus dat we die tour niet hebben kunnen doen, maar wie weet keren we nog een keer terug om het kamp alsnog te bezoeken.

In mei heb ik nonna en Dees op bezoek gehad! Echt zo fijn om ze weer te zien, ookal was het bezoek kort, ik heb er met volle teugen van genoten :). Door de stad wandelen, lekker eten, samen gelachen en wijntjes gedronken, dat was voor mij een perfect weekend! Ik was ook wel een beetje verdrietig toen ze weer weg moesten. Maar het feit dat ze überhaupt langs zijn geweest maakte veel goed. Ook Jeroen is eind mei langs geweest, buddy het was fantastisch, we hebben een ultiem chill weekend gehad waarin alles mocht en niets moest. Hij heeft mijn vrienden van hier ontmoet, we zijn naar een rooftop-party geweest met geweldig weer en we hebben alle toeristische hotspots in Praag bezocht. Mega chill weekend dus!

Qua stage was mei een hele drukke maand. Van 9 tm 11 mei hadden we de remote-teams op bezoek. Onze afdeling (AskHR) bestaat eigenlijk uit vier locaties; Praag, Galway (in Ierland), Heerlen en Yokneam (in Israël). Tijdens die drie dagen in mei zijn er verschillende teamleden overgevlogen om deel te nemen aan de HR workshops van Medtronic in Praag. Ter gelegenheid hiervan mocht ik een teambuildings activiteit organiseren. Een heel geregel, maar super om te doen! Ik had het team opgesplitst in 7 groepen, die allemaal naar een andere locatie moesten, waar er een escape room op ze wachtte. Ik had dit voorheen nog nooit gedaan, maar wat een spanning zeg! Een uur lang je brein kraken om een manier te vinden om een kamer uit te komen, absoluut aan te raden om een keer met vrienden te doen. Na de escape rooms moest iedereen naar het centrum waar we uit eten gingen bij restaurant Hybernia. Al met al een hele geslaagde avond!

In juni mocht ik (eindelijk) op vakantie, naar Sardinië nota bene. Oh wat heb ik daar naar uitgekeken! Pap en mam hebben me de eerste dag van het vliegveld opgehaald en samen hebben we de eerste avond in een agriturismo geslapen. De volgende dag zijn we naar Betto en Palmi gegaan, pap en mam gingen na het eten door naar hun hotel en ik bleef bij Betto, Palmi en Elisa. Pas toen ik erover nadacht wanneer ik Elisa voor het laatst had gezien besefte ik me dat het al bijna 6 jaar geleden was. Zij heeft me tijdens mijn vakantie een beetje op sleeptouw genomen. Communiceren was soms lastig, omdat ik niet zo goed Italiaans spreek als ik het begrijp, maar al met al denk ik dat ik het toch goed heb gedaan (met een beetje hulp van Google Translate). We zijn eigenlijk iedere dag naar het strand geweest, hebben heeeeerlijk gegeten, prachtige wandelingen gemaakt (het uitzicht is gewoonweg geweldig) en ik vond het ontzettend fijn om zo veel tijd met haar te kunnen doorbrengen :). Het was dan ook met enige tegenzin dat ik weer terug het vliegtuig in stapte om terug naar Praag te gaan. Al met al een heerlijke vakantie waar ik na drie maanden stage ook zeker aan toe was en die ik denk ik ook had verdiend.

De afgelopen twee weekends heb ik nog een heleboel andere leuke dingen gedaan. Zo ben ik vorige week naar een festival geweest, ik heb meegedaan aan een estafette-run (waarbij ik de snelste was van mijn groepje, Winning!) en ik heb een paar avonden met mijn huisgenoten doorgebracht, waarvan er eentje nu helaas terug naar huis is.

Nu is het 2 juli en ik besef me dat ik hier nog maar 2 maanden zit. De tijd vliegt hier zo snel voorbij en iedere week word ik er minstens 1x aan herinnerd dat mijn tijd er hier bijna op zit. Ik probeer er zo min mogelijk aan te denken, maar in september moet ik weer terug naar het studerende leven. Voor alsnog heb ik gelukkig wel nog meer dan genoeg leuke activiteiten om naar uit te kijken en probeer ik er hier alles uit te halen wat erin zit. Dus, tot de volgende keer, hopelijk minder lang dan ik er nu over heb gedaan! Haha :)

Dikke kussen uit Praag xxxx
Talisa